JCX Jazz TOUR

Koncert Jazzowy z udziałem elity muzyków świata Jazz-u

GREG TARDY

(saksofon tenorowy, klarnet) jest profesorem nadzwyczajnym Music w Jazz Saxophone na Uniwersytecie Tennessee. Karierę muzyczną rozpoczął od studiów na klarnecie klasycznym. Podczas studiów u znanych klarnecistów Russella Dagona i Jacka Snavely'ego Tardy planował zostać klarnecistą symfonicznym. W czasie studiów stopniowo odkrywał saksofon i zaczął uczyć się muzyki jazzowej. W 1992 Tardy zaczął grać z legendarnym perkusistą Elvinem Jonesem i nagrał swoją pierwszą płytę, Crazy Love. Występował i/lub nagrywał z wieloma wybitnymi artystami jazzowymi, takimi jak Andrew Hill, Tom Harrell, Dave Douglas, Wynton Marsalis, Jay McShann, Nicholas Payton, Roy Hargrove, Steve Coleman, Betty Carter, Don Byron, Bill Frisell, Rashied Ali, Ellis Marsalis, Brian Lynch, John Patitucci i wielu innych. Występował i nagrywał z wieloma innymi wybitnymi saksofonistami, takimi jak Joe Lovano, Mark Turner, Chris Potter, Dewey Redman, Ravi Coltrane i inni. Wielokrotnie koncertował w kraju i za granicą, zarówno jako lider zespołu, jak i sideman. W ostatnich latach Tardy zatoczył koło, wyprowadzając swój klarnet z emerytury, używając go w nagraniach Toma Harrella, Ohada Talmora/Steve'a Swallow, Stefana Harrisa, Chrisa Pottera i Andrew Hilla. Nagrał także 13 własnych płyt CD (wiele w wytwórni jazzowej Steeplechase), w tym jedną w dużej wytwórni Impulse. Jego płyty były opisywane przez większość znaczących publikacji, takich jak Downbeat Magazine, All About Jazz, Jazztimes itp. W 1998 roku został nominowany do nagrody New York Jazz Awards jako Najlepszy Debiut Artysta. Wyróżniał się na kilku płytach nagrodzonych Grammy, a także na kilku płytach zatytułowanych Downbeat "Record of the Year".

Gregory Tardy Website: http://gregorytardy.com/Gregory_Tardy/Home.html

University Website: http://www.music.utk.edu/faculty/tardy.php

TOM RICHESON

(trąbka, kontroler wiatru MIDI) jest profesorem nadzwyczajnym muzyki na Uniwersytecie Arkansas w Little Rock, gdzie przez 20 lat pełnił funkcję koordynatora studiów jazzowych. Pełni również funkcję Doyena w International Cultural Exchange (ICX), organizacji promującej międzykulturową wymianę w dziedzinie sztuki i edukacji. ICX pomaga w przygotowywaniu międzynarodowych tras koncertowych, międzykulturowych możliwości nauczania/mentoringu oraz tworzenia sieci kontaktów dla artystów i pedagogów. Uzyskał tytuły Bachelor of Music i Master of Music Performance Degrees na Uniwersytecie Tennessee (1973, 1982). Jako trębacz i grający na kontrolerze MIDI występował z wieloma artystami jazzowymi, w tym z Pharoah Sanders, Stanem Samole, Art Porterem, Charlesem Thomasem, Tedem Ludwigiem, Stefano Sabatini, Jerrym Cokerem, Jimem Self, Billem Scarlett i Frank Sinatra z Buddym Richem i Ellą Fitzgerald (z Orkiestrą Symfoniczną Arkansas) oraz na trasach koncertowych z wieloma gwiazdami muzyki pop, w tym The Jacksons (z udziałem Michaela Jacksona), Dianą Ross, Lou Rawls i The O'Jays. W środowisku akademickim występował z wieloma artystami jazzowymi, w szczególności z Jackiem DeJohnette, Marią Schneider, Garym Fosterem, Carlem Fontaną, Victorem Wootenem, Alvinem Batiste i Airto Moriera. Wyróżnienia obejmują wprowadzenie do Arkansas Jazz Hall of Fame (2014), Visiting Professorships na uniwersytetach w Qingdao i Binzhou w Chinach (2014) oraz National Endowment for the Arts Jazz Fellowship (1986). Był pierwszym gościnnym instrumentalistą, który wystąpił z zespołem Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie (1969). Tom jest głównym autorem książki The Mystery of Music, 2012 McGraw-Hill Learning Solutions. Nagrania obejmują Jazz Tracks (2014) i A Tribute to Jerry Coker (2005).

Strona uczelni: http://ualr.edu/music/home/faculty/tom-richeson/

Strona CDBaby: https://www.cdbaby.com/cd/tomricheson

MARK BOLING

(gitara) jest gitarzystą jazzowym, pedagogiem, kompozytorem i autorem. Profesorem nadzwyczajnym muzyki na Uniwersytecie Tennessee w Boling, gdzie pełni funkcję koordynatora programu studiów jazzowych. Jako weteran sideman z pianistą Donaldem Brownem, Boling grał w zespołach z Tennessee i nagrywał z Brownem na trzech płytach dla francuskiej wytwórni Space Time Records. Boling często występuje jako lider własnego trio, w skład którego wchodzą perkusista Keith Brown i basista Jon Hamar. Boling wydał trzy nagrania jako lider (Trio Life, 2012; Tune Me, 2004; Evidence, 2000). Ponadto występował z Knoxville Jazz Orchestra, Knoxville Symphony Orchestra i wieloma uznanymi muzykami jazzowymi, w tym Gregorym Tardy, Zim Ngqawana, Donaldem Brownem i Jerrym Cokerem. Jest autorem Creative Comping Concepts for Jazz Guitar (Mel Bay), The Jazz Theory Workbook (Advance Music), Elements of the Jazz Language (CPP/Belwin) oraz Curriculum for Aural Training. Boling był starszym artystą-rezydentem w Banff Center International Jazz Workshop, artystą wizytującym w Brubeck Institute i nauczycielem w letnim programie gitarowym Berklee College of Music. Uzyskał tytuł Bachelor of Music w Berklee College of Music w Bostonie (1981) oraz tytuł magistra teorii muzyki na University of Tennessee (1984). Był poszukiwany jako sideman w projektach nagraniowych dla Donalda Browna, The Knoxville Jazz Orchestra, Zim Nggawana (Zimology in Concert USA [Sheer sound, 2008], zdobył nagrodę muzyki południowoafrykańskiej za najlepszy album jazzu tradycyjnego) i innych.

Strona internetowa Boling: http://markboling.com/index

Strona internetowa uczelni: http://www.music.utk.edu/faculty/boling.php

MIKE CHOBY

(gitara basowa) jest niezależnym zawodowym muzykiem/nauczycielem mieszkającym i pracującym w aglomeracji Chicago. Zaczął grać na gitarze swojego dziadka w wieku ośmiu lat i szybko zakochał się w muzyce. Mike studiował muzykę na University of Pittsburgh i Carnegie Mellon University. Ukończył wykonawstwo jazzowe w Konserwatorium Muzycznym na Uniwersytecie Duquesne i uzyskał tytuł Bachelor of Music w 1992 roku. Odbył wiele tournées w USA i za granicą, z koncertami w USA, Meksyku, Panamie, Niemczech, Szwajcarii, Holandii, Chorwacji , Ukrainie, Mołdawia, Białorusi, Rosji, Kazachstanie, Korei Płd. i Tajlandi. Mike mówi, że jego zainteresowanie muzyką nie ogranicza się do jednego stylu. Jego harmonogram może obejmować trasę z zespołem bluesowym w jednym miesiącu i grupą jazzową w następnym. Współpracował z kilkoma artystami nagrodzonymi Grammy, w tym z wokalistką bluesową Koko Taylorem, trębaczem jazzowym Randym Breckerem i wokalistką Gospel Mavis Staples, a także z gitarzystą rockowym Neilem Schonem z grupy Journey. Grał z Wheeling Symphony Orchestra jako klasyczny basista, a ostatnio nagrał album z piosenkami Django Rheinhardta z cygańską grupą swingową w Chicago. Od 10 lat jest także basistą białoruskiej grupy popowej Spasenie, grając setki koncertów na całym świecie i nagrywając kilka płyt.

ABEL KOVAČEVIĆ

(zestaw perkusyjny) urodził się w 1985 roku w Cakovec w Chorwacji. Swoje pierwsze muzyczne kroki stawiał w domu z tatą i starszym bratem. W wieku ośmiu lat zaczął grać na perkusji i brać prywatne lekcje. W 1995 roku wraz z bratem i przyjaciółmi założył Intro Band i koncertowali w całej Chorwacji. W 2002 roku dołączył do Cakovec Big Band, zespołu, w którym nadal gra. Jest absolwentem Akademii Jazzowej University of Music and Performing Arts w Graz w Austrii, gdzie studiował pod kierunkiem Howarda Curtisa. Podczas pobytu w Graz miał również przywilej pracować i uczyć się od znanych na całym świecie perkusistów, takich jak Adam Nussbaum, John Riley, Jimmy Cobb, Jeff Ballard i Billy Hart. Gra w chorwackim zespole Ska October Light oraz w Scifidelity Orchestra, z którą często odbywa krótsze europejskie trasy koncertowe. Przez wiele lat był aktywnym muzykiem studyjnym, jako nauczyciel różnych warsztatów muzycznych, lekcji prywatnych, szkół podstawowych i średnich, a w 2016 roku założył Ritam Percussion, szkołę perkusyjną. Grał na festiwalach w USA, Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Holandii, Szwecji, Węgrzech, Macedonii, Francji, Słowenii, Czechach, Słowacji, Białorusi, Ukrainie, Rumunii i Serbii, współpracował z wieloma muzykami krajowymi i zagranicznymi , w tym Luis Bonilla, Matija Dedić, Oliver Dragojević, Igor Geržina, Stjepko Gut, Maasej Kovačević, Boško Petrović, Elvis Stanić, Hubert Tubbs, Zagrzeb Philharmonic Orchestra i inni. Jest szczęśliwym mężem i ojcem dwójki pięknych dzieci.

JOHN BOWERS

(gitara, wokal) jest założycielem Salmagundi. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 5 lat, śpiewu w wieku 12 lat i uzyskał tytuł magistra w WCBS, gdzie studiował u wielokrotnie nagradzanego hollywoodzkiego kompozytora i aranżera Teda Nicholsa. Karierę zawodową rozpoczął w Europie jako artysta nagrywający w firmie Phillips w latach 70. i przez lata grał w wielu zespołach, koncertując w ponad 40 krajach, grając w miejscach zbyt licznych, by je wymienić, ale obejmujących tak różne miejsca, jak: Legendarna Caravan of Dreams w Ft Worth Texas, klubie Cairo Jazz w Kairze w Egipcie oraz w Abbey Road Studios w Londynie. Zainteresowanie Bowersa muzyką świata silnie wpływa na jego oryginalne kompozycje. Jego projekty nagraniowe obejmują 8 projektów jako lider/frontman i kilkanaście innych jako gościnny artysta lub producent.

DIANA BOWERS

(wokal) DIANA zaczęła śpiewać w wieku 6 lat i studiowała śpiew na uniwersytecie. Ukończyła studia muzyczne w Spring Arbor College oraz tytuł magistra pedagogiki. Była główną główną postacią w musicalach podczas jej lat licealnych i uniwersyteckich. Diana jest główną wokalistką w wielu projektach i zespołach ze swoim mężem Johnem od 1973 roku, w tym The Forerunners, Mercy Street, a obecnie Salmagundi. Ona i jej mąż John mieszkają we francuskojęzycznej Europie od 12 lat i zwiedziła ponad 40 krajów na całym świecie.