GESTY OPORU | premiera spektaklu | 17.10, 19:00

GESTY OPORU | premiera spektaklu Domu Sztuki w ramach programu OFF Polska

GESTY OPORU to historyczny, bo pierwszy spektakl Domu Sztuki. Jest kameralną opowieścią skupioną na historiach znanych wydarzeń, jak protesty studenckie z 1968 roku, działalność skłotu Zaczyn od 2023 do 2024 roku czy okupacja Uniwersytetu Warszawskiego z 2025 roku, oraz mniej lub wcale nieopisanych działań — codziennej walki o prawo do odpoczynku czy zabiegania o godne warunki pracy. Gesty wyrażają się tutaj we wspomnieniach bólu spowodowanego milicyjnym granatem czy groźbami, znużeniem powtarzalnością obranej strategii, irytacją ze społecznego przywiązania do liberalnego gospodarowania czasem i pracą albo swego rodzaju wstydem, że o prawo do bezpiecznego wykonywania zawodu trzeba w ogóle zabiegać.

Dziękujemy, że doświadczeniami swojego oporu podzieliły i podzielili się z nami Julia Celejewska, Marek Kossakowski, Przemysław Mitka, Grażyna Obidzińska, Stanisław Sieniawski, Igor Szarafin, "Wera" i Gabriela Wilczyńska.

Tematyka "Gestów oporu" wzięła się z czynu Ryszarda Siwca, który 8 września 1968 roku na ówczesnym Stadionie Dziesięciolecia, czyli niecałe pięć kilometrów od Domu Sztuki, w geście antywojennego sprzeciwu popełnił samobójstwo. Wołał do kilku tysięcy osób: "usłyszcie mój krzyk". To nieoczywista, a jednocześnie niezwykle wyrazista część historii dzielnicy, w której działamy. Inspirując się lokalnością i poszerzając rozumienie tego, co się w takiej lokalności mieści, odnajdując echa przeszłości w teraźniejszości — samospalenie było punktem wyjścia do namysłu nad współczesnymi formami oporu i niezgody — skrajnym biegunem, od którego rozpoczęliśmy proces.

W "Gestach oporu" nie skupiamy się jednak na wielkich narracjach i głośnych aktach. Zamiast tego proponujemy wgląd w kameralne i prywatne gesty, często tak skromne, że ledwo zauważalne dla nieuważnego oka. Pokazujemy i opowiadamy o trudnościach, z jakimi wiąże się zaangażowanie — polityczne i aktywistyczne, ale też to skromniejsze, w którym chodzi raczej o codzienną pracę niż strzeliste akty, o wytrwałość, a nie pojedyncze działanie.

Doświadczenia sprzeciwu usłyszane w przeprowadzonych wywiadach, zostały przetworzone w procesie twórczym na słowa, ruch, fotografie i dźwięki tworząc z jednej strony dokumentalny, a z drugiej metaforyczny charakter spektaklu. Symboliczny głos oddany jest również zwierzętom innym niż ludzie — fotografia Coronado Feeders, Dalhart, Texas Mishki Hennera opowiada o krwi spływającej z amerykańskiej hodowli przemysłowej. Gdyby tylko zwierzęta mogły się uwolnić, rozszarpałyby to całe nasze gadanie na strzępy.

"Gesty oporu" to spektakl bardzo kameralny. W każdym z premierowych pokazów weźmie udział dokładnie dwadzieścia osób zaproszonych do podążania za jedną aktorką.

"bo to pożegnanie

to jest ostatni ofiarny stos

ja też na nim jestem

zginę ze wszystkim co na tym świecie dobre

i zginę w tłumie

czując miłość, solidarność i wspólnotę

zostawimy za sobą tylko popiół

i niech ci wszyscy żądni zysku

depczący ludzkie życia miliarderzy

wszechmocni dyktatorzy

siewcy wojny i chaosu

żrą popiół

i niech się wybiją między sobą

niech rzucają napalmy na te swoje złote pałace

i atomówki na prywatne jachty i lotniskowce

niech ich pochłonie własna chciwość i buta

niech już tylko ich krew i cierpienie zalewa świat

i nawet nie będzie dobrego oka by ich pożałować

aż pod naporem nieustającej walki o władzę, wpływy i puchar z błota

to wszystko po prostu pierdolnie

wszystko co znaliśmy przestanie istnieć

i nawet nie będzie żadnego oka by tego pożałować"

ZESPÓŁ

Reżyseria: Dorian W. Widawski

Tekst i dramaturgia: Agata Koszulińska

Opracowanie aktorskie: Anna Bolewska

Fotografia: Adam Durjasz

Sound design: Justyna Stasiowska

Reżyseria światła: Sebastian Klim

Makieta: Paweł Markiewicz, Julia Ślusarczyk

Produkcja: Helena Łomnicka

Komunikacja: Pamela Adamik

Grafika: Joanna Bębenek

Koordynacja: Marta Palińska

Patronuje: "Czas Kultury"

Spektakl powstaje w ramach Programu OFF Polska organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.