Wykład: Goya, świadek epoki

[PL] Zaczynał jako malarz arystokracji i twórca pogodnych scenek rodzajowych. Jego poważna choroba zbiegła się z końcem szczęśliwego, spokojnego wieku XVIII. Zmianie uległ nie tylko temat jego prac ale w równym stopniu styl. Techniki malarskie, które wtedy zaczął rozwijać będą naśladowane przez wszystkich następnych malarzy. Wojna o niepodległość przyniosła jeszcze głębsze zmiany w formie i treści. Obrazów (rysunków) Goyi z tego okresu często wręcz nie sposób spokojnie oglądać - są tak straszne, a musiały być również szokiem estetycznym dla ówczesnego widza. Zwolennik rewolucyjnych zmian wprowadzanych zarówno przez hiszpańskich reformatorów jak i Napoleona nie zaakceptuje powrotu starego reżimu, opuści ojczyznę i umrze na emigracji.

Tadeusz Miłkowski, dr hab. - historyk i iberysta. Pracę magisterską poświęcił redukcjom jezuickim w Paragwaju (UW), doktorską - działalności misyjnej franciszkanów w szesnastowiecznym Meksyku (IH PAN), a habilitacyjną - Kościołowi w społeczeństwie hiszpańskim XIX i XX wieku (UJ). W swojej pracy naukowej zajmuje się także migracjami, hiszpańską kulturą popularną i zimną wojną. Jest adiunktem w Instytucie Studiów Iberyjskich. Autor min. "Historii Hiszpanii" (razem z P. Machcewiczem, trzecie wydanie 2009), "Od mnichów na wojnie do wojny z mnichami".

Działalność ta jest zorganizowana w ramach programu towarzyszącego wystawie "Goya fizjonomista", której kuratorem jest Juan Bordes i organizowanej we współpracy z Akademią Sztuk Pięknych w San Fernando (od 29 kwietnia do 3 lipca).

Fot. Trzeci maja 1808 (Museo del Prado)

===

[ES] Conferencia: Goya, testigo de su época

Goya se inició como pintor de la aristocracia y creador de alegres escenas de género. Su grave enfermedad coincidió con el final de un feliz y pacífico siglo XVIII. No solo cambió la temática de sus obras, sino también el estilo. Las técnicas pictóricas que él comenzó a desarrollar serán seguidas por todos los demás pintores. La Guerra de la Independencia trajo cambios aún más profundos en forma y contenido. Las pinturas (dibujos) de Goya de este período a menudo son imposibles de ver sin quedar impactados: son tan terribles y también deben haber sido un choque estético para el espectador en ese momento. El artista aragonés fue partidario de los cambios revolucionarios introducidos tanto por los reformadores españoles como por Napoleón, dejará su patria y morirá en el exilio al no aceptar el regreso del antiguo régimen. El profesor Tadeusz Miłkowski nos hablará de Goya como testigo de una época convulsa, no solo para España, sino para el resto de Europa y América.

Tadeusz Miłkowski, dr hab. - historiador e iberista. Dedicó su tesis de maestría a las reducciones jesuíticas en Paraguay (UW), la tesis doctoral -actividad misionera de los franciscanos en México en el siglo XVI (IH PAN), y la tesis de habilitación- a la Iglesia en la sociedad española de los siglos XIX y XX. siglos (Universidad Jagellónica). En su trabajo de investigación también aborda las migraciones, la cultura popular española y la Guerra Fría. Es profesor ayudante en el Instituto de Estudios Ibéricos. Autor de "Historia de España" (junto a P. Machcewicz, tercera edición 2009), "De los monjes en guerra a la guerra contra los monjes".

Esta actividad está organizada en el marco del programa que acompaña a la exposición "Goya fisonomista", comisariada por Juan Bordes y organizada en colaboración con la Academia de Bellas Artes de San Fernando - Calcografía Nacional (del 29 de abril hasta el 3 de julio).

Fot. "El 3 de mayo en Madrid o "Los fusilamientos"". Francisco de Goya y Lucientes. 1814. Museo del Prado (Europeana)