Wernisaż wystawy Anny Foryckiej-Putiatyckiej - "Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie"

Dobre Miejsce - Katolickie Centrum Kultury serdecznie zaprasza na wystawę autorstwa Anny Foryckiej-Putiatyckiej pod tytułem "Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie". Wystawa zawiera pełne ekspresji kompozycje inspirowane wiarą, naturą, krajobrazami oraz podróżami po Europie.

"Witraż" akryl, olej na płótnie ø110 cm, 2020

"Wiara nas umacniała w trudnym okresie powojennym. Dlatego część moich prac to katedry. Katedra jest dla mnie symbolem wielkości i wiary łączącej świat ducha - niebo z światem ziemskim. To potęga budowli ku Niebu, wsparta modlitwą pokoleń. A moje zainteresowania katedrą, szczególnie gotycką, sięgają studiów na Uniwersytecie w Toruniu: zarówno wspaniałych wykładów pani prof. Zofii Abramowicz, która zakochana w gotyku francuskich Katedr, przekazywała nam miłość do sztuki średniowiecza, jak i zajęć praktycznych, które obowiązkowo zaliczaliśmy rysując i fotografując zabytki tego miasta. Katedra powraca dziś w pismach i wydarzeniach za sprawą pożaru Katedry Notre-Dame; było to dla mnie jak utrata kogoś bliskiego. Wtedy też zrozumiałam, że Francja straciła swoje serce. To właśnie Katedra Notre-Dame pozostała w mojej pamięci jako duchowe wspomnienie Paryża. Znajduje się ona niedaleko Biblioteki Polskiej, gdzie przez dłuższy czas pracowaliśmy i mieszkaliśmy; toteż bardzo często w niej bywałam. Tam przeżywałam, ważną dla Francuzów, podróż Jana Pawła II do Lourdes, jak też późniejsze Jego odejście do Domu Pana.
W jeden obraz wpisałam wiersz Juliana Przybosia, aby zaznaczyć uwielbienie Polaków dla tej paryskiej świątyni, która znajduje się w centrum chrześcijańskiej Europy. Gotyk jest ściśle związany z przyrodą. Pierwsze katedry to katedry leśne ("gothique silvestre"); jest to też tytuł cyklu moich monotypii, zainspirowany, niedawno wydaną, książką Joris Karla Hussmansa KATEDRA. Inspiracja "katedrą leśną" wynika również z mojego uwielbienia dla dzieł Jurgisa Baltrušaitisa."
Anna Forycka
z artykułu "Moje kody tożsamości"

"Gothique silvestre II", wiersz Monotypia - unikat 70 x 50 cm, 2018

Anna Forycka-Putiatycka - mgr sztuki, ukończyła Wydział Architektury Wnętrz PWSSP w Poznaniu, (obecnie Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz) gdzie uczęszczała do pracowni malarskiej Profesora Tadeusza Brzozowskiego i Profesora Andrzeja Kurzawskiego oraz pracowni wystawienniczej Stanisława Zamecznika. Kształciła się również na UMK w Toruniu, na Wydziale Konserwacji Zabytków.

Jest wieloletnim członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz IAA/A/AP. Zajmuje się malarstwem i grafiką. Założyła i prowadzi Grupę Twórczą SYMFONIA przy OW ZPAP zajmującą się malarstwem inspirowanym muzyką. Jest finalistką konkursu Muza 2015-Magdalena Abakanowicz, udział w konkursie "Grafiteka 2019", Barwy morza Gdańsk 2014 "Anima Mea" 2019, Bielska Jesień 2021", 7 Guanlan International Print Biennale China 2019, VI Międzynarodowy festiwal Pasteli 2013, Laureat PRO Quadriennale Betesda 2021.

Udział w wielu aukcjach charytatywnych. Prace w zbiorach: Biblioteki Polskiej w Paryżu, Funduszu Humanitarnego w Lailly en-Val, Instytutu Studiów Wschodnich UW, Filharmonii Świętokrzyskiej, Hospicjum w Poznaniu, Fundacji Zdążyć z Pomocą w Warszawie oraz w zbiorach prywatnych w Polsce i na świecie.

Prezentowała swoje prace na 30 wystawach indywidualnych i 150 zbiorowych w kraju i za granicą. // [email protected] // www.forycka-putiatycka.netgaleria.eu

"Notre Dame" linoryt 70 x 50 cm, 2020

"Po bogatych kontaktach i doświadczeniach z kulturą najpierw w Londynie, na początku mojej drogi twórczej, potem w latach 90 i później w Paryżu - dojrzewałam do malarstwa. Początkowo w domu rodzinnym, przesyconym szeroko pojętą kulturą, sztuką, fotografią, filmem, potem mając wspaniałych profesorów, malarzy, historyków sztuki, którym zawdzięczam zamiłowanie do piękna, warsztatu, ale również przekraczania granic współczesności, zawsze jednak w oparciu o tradycję. Na Saskiej Kępie w Warszawie przez kilkanaście lat prowadziliśmy wraz z mężem Salon Artystyczny, były to wykłady komparatystyczne, mające na celu przybliżenie światu polskiej kultury i sztuki. Zajmowałam się fotografią, serigrafią, malowaniem na tkaninach, aż w końcu dojrzałam do malarstwa olejnego. Moja praca artystyczna to szereg eksperymentów i prób przemawiania do odbiorcy własnym językiem, a więc Ego tkwiącego w tradycji, ale fascynującego się przemianami świata i przyszłością sztuki. Nie popaść tylko w dekoracyjność, ale również przekazać pokoleniom wartości i doświadczenia zdobyte w jakże trudnym naszym polskim bytowaniu, począwszy od czasów stalinowskich poprzez komunizm, aż do odzyskania upragnionej wolności. Droga długa i osobliwa, ciekawa, trudna do zrozumienia tym, którzy nie przeżyli tamtych czasów. Pejzaże Egotyczne są w obrazach, tych szarych pamiętających jeszcze czasy komunizmu, jak i tych, które, malowane były pod wpływem chwili: "Opatrzność", "Otchłań", "Pustelnia", czy ostatnia "Syberiada" ...to udokumentowane w moich przeżyciach dzieła, które odkrywam przed odbiorcą, Ale są i inne, mogłabym właściwie o każdym napisać historię jego powstania i czym się inspirowałam przy malowaniu."
Anna Forycka
o swojej drodze twórczej