To wydarzenie już się skończyło. Zapraszamy na inne ciekawe wydarzenia.

Sesja II

Sesja II odbędzie się w godzinach 12.00 - 13.15


Małgorzata Włodarczyk, architekt, absolwentka Wydziału Architektury PK. Studia podyplomowe z Konserwacji Zabytków Architektury i Urbanistyki oraz Doktorat na Wydziale Architektury PK. Habilitacja na Wydziale Architektury PG. W minionych latach wykładowca akademicki. Jest członkiem organizacji i stowarzyszeń: Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS, Izby Architektów RP (IARP), Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP), Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków (SKZ), Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa (TMHiZK). Rzeczoznawca Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Autorka i redaktor licznych publikacji na temat architektury i działalności zawodowej architektów. Udział w szeregu wystaw zbiorowych i indywidualnych; laureatka licznych wyróżnień i nagród w konkursach architektonicznych, w ramach Włodarczyk + Włodarczyk Architekci.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Marcin Włodarczyk, architekt, absolwent Wydziału Architektury PK. Doktorat na Wydziale Architektury PK. Od 2004 wykładowca na Wydziale Architektury, Budownictwa i Sztuk Stosowanych WyższejSzkołyTechnicznej w Katowicach, kierunek Architektura i Urbanistyka. Jest członkiem organizacji i stowarzyszeń takich jak: Izba Architektów RP (IARP), Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP), Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków (SKZ).

Prowadzi badania i fotografuje architekturę powojennego modernizmu, głównie w Tychach i w Krakowie. Prowadzi od 1990 roku, wspólnie z Małgorzatą Włodarczyk, pracownię Włodarczyk + Włodarczyk Architekci Studio Autorskie

Konrad Szumiński, mgr inż. arch., absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Ukończył studia magisterskie na specjalności Dziedzictwo Architektoniczne z wyróżnieniem. Asystent badawczo-dydaktyczny w Zakładzie Dziedzictwa Architektonicznego i Sztuki na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Autor i współautor kilkunastu opracowań konserwatorskich. W swojej pracy badawczej koncentruje się na zagadnieniach związanych z ochroną, wartościowaniem, konserwacją i modernizacją architektury zabytkowej, w szczególności pochodzącej z XX wieku. Uprawia rysunek odręczny
w plenerze, który wykorzystuje jako narzędzie badawcze w zakresie odkrywania ducha miejsca.
Od kilku lat uczestniczy w organizacji konferencji naukowych PKN ICOMOS. Rozwija zainteresowania jako słuchacz studiów podyplomowych w zakresie problematyki zabytkoznawczej i konserwatorskiej architektury historycznej prowadzonych przez Zakład Konserwatorstwa UMK w Toruniu.


dr inż. arch. Dominika Długosz

  • 1992-2000 studia na kierunku Architektura i Urbanistyka - Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie.
  • Rok 2000 obrona dyplomu z wyróżnieniem w Instytucie Historii Architektury
    i Konserwacji Zabytków - Promotor     : prof. zw. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka.
  • Od 2013 roku uczestnik studiów doktoranckich III stopnia na Politechnice Krakowskiej im. T.Kościuszki - kierunek Architektura i Urbanistyka.
  • Uczestnik w 2017 roku trzeciej edycji Szkoły Letniej PKN ICOMOS w Toruniu. Tematem wiodącym szkoły była Ochrona i konserwacja średniowiecznej zabudowy miast na przykładzie Torunia w XX lecie wpisu Toruńskiej Starówki na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
  • 10 lipca 2020 roku uzyskanie stopnia doktora nauk inżynieryjno - technicznych w dyscyplinie naukowej: architektura i urbanistyka, w specjalności historia i konserwacja zabytków architektury i urbanistyki na podstawie przedstawionej rozprawy doktorskiej pod tytułem: "Adaptacja zabytkowych kościołów katolickich do nowych funkcji na wybranych przykładach w Polsce oraz Europie zachodniej". Promotor w przewodzie doktorskim: prof. zw. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka, recenzenci w przewodzie doktorskim:prof. dr hab. inż. arch. Elżbieta Przesmycka, prof. dr hab. inż. arch. Wojciech Bonenberg.
  • 2020/2021 Uniwersytet Jagielloński, Wydział Studiów Międzynarodowych i Politycznych Instytut Europeistyki - studia podyplomowe w roku 2020/2021 na kierunku Dyplomacja Kulturalna - w trakcie.
  • Członek Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków
  • Członek zwyczajny Stowarzyszenia "Instytut Prawa Ochrony Dziedzictwa"
  • Prowadzenie szkoleń z zakresu ochrony zabytków i opieki nad zabytkami w tym szkoleń cyklicznych dla Policji i innych służb z zakresu tematyki:"Przestępczość wobec zabytków dla terenu małopolski"
  • Publikacje w: "Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie TOM XLII/2014"

dr inż. Dorota Sikora - architekt krajobrazu, absolwentka Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Wydziału Ogrodniczego - Oddziału Architektury Krajobrazu, specjalizująca się w zagadnieniach dotyczących parków i ogrodów historycznych oraz krajobrazu kulturowego. Od grudnia 1991 r. pracownik kolejno Zarządu Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo - Ogrodowych, Ośrodka Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków, a obecnie Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Od 2020 r. wykładowca akademicki w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego na kierunku Architektura Krajobrazu.

Swoje doświadczenie zawodowe poszerzała w trakcie licznych staży i stypendiów zagranicznych: na Uniwersytecie w Yorku w Centrum Konserwacji Historycznych Parków i Ogrodów (Stypendium ze środków unijnych, finansowane przez ICOMOS - IFLA, 1994 r.), w British Association for Central and Eastern Europe w Londynie (1995 r.), w Parku Narodowym Great Smoky Mountains w USA (stypendium ICOMOS, 1996 r.), na Uniwersytecie Harvarda - w ośrodku badawczym w Dumbarton Oaks w Waszyngtonie (stypendium Uniwersytetu Harvarda, dwukrotnie: w 2002 i 2003 r.).

Dorota Sikora jest autorką wielu opracowań studialnych oraz projektów rewaloryzacji, między innymi dla: Ogrodu Branickich w Białymstoku, ogrodu przy pokarmelickim zespole klasztornym przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie, Ogrodu Wilanowskiego i krajobrazu kulturowego Wilanowa, ogrodu w Podhorcach. Wykonała również szereg opinii dotyczących zabytkowych terenów zieleni oraz opublikowała kilkadziesiąt artykułów naukowych i popularyzatorskich dotyczących tej części dziedzictwa kulturowego.